آینده ی مبهم

پنجاه سال بعد

من با دستی لرزان

تو با گیسی سفید..

این روزها را حسرت خواهیم خورد

که چرا در مه ماندیم...

با ابرها بازی کردیم..

سردمان شد

ولی گرم نکردیم

رویای ما شدن را...